ნაშრომში შესწავლილია მეოცე საუკუნის ქართული მოდერნისტული ლიტერატურის ერთ-ერთი გამორჩეული წარმომადგენლის, სულიწმიდისაგან ხელდასხმული, ნათელხილვისა და ნათელსმენის ფენომენებით მომადლებული პოეტის - ნიკო სამადაშვილის ესთეტიკური პრინციპები, მისი რელიგიურობა, ობიექტურობა, დინების წინააღმდეგ სვლა, მომავლის წინასწარმეტყველური ჭვრეტა, მარადიული ღვთაებრივი ცნობიერების - „აკაშას ქრონიკის“ მართებული წვდომა.