ტექსტი მოგვითხრობს ინტელიგენტი ემიგრანტის უინტერესო გარემოცვაში გატარებულ ცხოვრებაზე – ამ უკანასკნელს მხოლოდ წარსულის ნაზი მოგონებებიღა ასაზრდოებენ. მისი ყოველი დღე გუშინდელს ჰგავს, მანამ, სანამ მოგონებებიდან ყველაზე მძაფრი, შემთხვევითი ნაცნობობის შედეგად, პროტაგონისტს არსებობის მთავარ იდეად არ ექცევა.
მაშენკა, ანუ პირველი, სპეტაკი სიყვარული, წმინდა გრძნობების განსხეულებაა, რომლის წარსულიდან ამოფხრეწის შესაძლებლობაც მთავარი პერსონაჟის ცნობიერებაში მოგონებების, სურვილებისა და ხელიდან გაშვებული შესაძლებლობების გემოთი გაჯერებულ კორიანტელს დაატრიალებს.